Pattaya (16 mei - 4 juni)

Na een lange busrit zuidwaarts zijn we aangekomen in de kustplaats Pattaya. Was Pattaya eind jaren zestig nog een klein vissersdorpje, tegenwoordig staat het bekend als de seksstad van Azië. Jaarlijks bezoeken zo'n 2 miljoen toeristen deze stad vanwege de mooie stranden, luxe hotels en het bruisende nachtleven. Meisjes uit heel Thailand komen hier om in de bars te werken en in de hoop een buitenlandse man te vinden die haar en haar familie financieel kan onderhouden...
In Pattaya hebben we opnieuw aan verschillende ministries deelgenomen: 

- Our Fathers Home: hier wonen kinderen voor wie het wegens omstandigheden niet mogelijk is bij hun eigen familie te verblijven. In Our Fathers Home verblijven zo'n 25 kinderen van 0 tot 12 jaar. We hebben hier kinderprogramma's gegeven en allerlei praktisch werk gedaan. 

Met de kinderen van Our Fathers Home

Een hinkelbaan schilderen voor de kinderen

- Hand to Hand: een gratis dagverblijf voor kleine kinderen. We zijn hier een paar keer geweest om met de kinderen te spelen.
- Victory International Family Church: we zijn drie zondagen naar deze internationale kerk geweest. De kerk bevindt zich op de 15de verdieping van een luxe hotel, we hadden een prachtig uitzicht op de stad. We hebben de kerk geholpen met zondagschool en de laatste zondag dat we er waren hebben we ons dramastuk opgevoerd.

Uitzicht op de stad

- Slums: we hebben voedselpakketten gebracht naar een aantal gezinnen in de slums.
- Gevangenis: in twee gevangenissen hebben we water, voedsel, en evangelisatiefolders uitgedeeld. In de gevangenissen die we bezocht hebben, zitten mensen in afwachting van hun rechtszaak. Gedurende de wachttijd (een paar dagen tot een maand) krijgen zij geen eten of drinken van het gevangenispersoneel. Thaise gevangenen worden nog af en toe bezocht door familie of vrienden die voedsel aan hen geven, maar er zijn ook gevangen uit omliggende landen (zoals Laos en Cambodja) en zelfs uit Engeland.
In de eerste gevangenis mochten we van de bewaking vanuit het halletje dat aan de cellen grenst, het water en voedsel uitdelen, medicijnen geven, met de gevangenen praten en evangelisatiefolders uitdelen en voor de gevangenen bidden. De gevangenis bestond uit vier cellen, twee voor mannen en twee voor vrouwen. In beide mannencellen zaten zo'n 30 gevangenen, in die van de vrouwen ongeveer zes. In een van de vrouwencellen hebben we tijdens een van onze bezoeken ook een klein kind gezien.
De tweede gevangenis (Pattaya City Police Station) werd strenger bewaakt. We mochten hier niet bij de cellen zelf komen, maar de gevangenen kwamen in een lange rij langs een deur, waar we door de tralies onze goederen konden geven. Dit alles moest snel gebeuren, waardoor we hier niet echt de kans hebben gekregen met de gevangen te praten. Eenmaal hebben we met kort kunnen spreken met ongeveer zes (waarschijnlijk illegale) prostituees uit Cambodja, die in een cel zaten dichtbij de deur.   

Één van de gevangenissen

- Evangelisatie: met een groep Fillipino's uit de kerk hebben we in de Walking Street geëvangeliseerd door middel van muziek en folders. De Walking Street is een brede, lange straat vol met bars. Overal zijn er toeristen, straatverkopers, politie, barmeisjes... We hebben zelfs twee bars voor 'white girls' gezien, bars speciaal voor blanke prostituees. 

Walking Street

- Tamar Center: deze organisatie reikt uit naar prostituees. 's Avonds bezoeken medewerksters de bargebieden en nodigen de meisjes uit om naar hun gratis Engelse lessen te komen of naar een feest dat ze eens in de zoveel tijd organiseren. Op deze manier proberen ze in contact te komen met de barmeisjes. Prostituees die op zoek zijn naar een andere baan, kunnen werken in de bakkerij of kapperszaak van het Tamar Center of kaarten en sieraden maken.
Wij zijn een aantal keer met medewerkers van Tamar naar de bargebieden geweest. Het is onvoorstelbaar hoeveel bars Pattaya kent. Er zijn verschillende lange straten met alleen maar bars. Het 'nachtleven' gaat de hele dag door. In de buurt van het bargebied zijn de straten vol met massagepraktijken en klinieken voor plastische chirurgie. 's Avonds zijn de barstraten vol met toeristen: westerse mannen, maar ook stelletjes en zelfs moeders met kinderen.
De bars bezochten we in tweetallen (één iemand van ons team gekoppeld aan één medewerkster van het Tamar Center). In Pattaya is het veel gemakkelijker om met de barmeisjes te praten dan in Bangkok. De meisjes in Bangkok worden streng in de gaten gehouden waardoor we slechts kort met ze konden spreken, maar hier was dat niet het geval. We bestelden wat drinken en konden zo lang blijven zitten als we wilden. Vaak kwamen meerdere meisjes met ons kletsen of een spelletje spelen. Ik kon niet altijd de gesprekken volgen, aangezien de medewerkers van Tamar Thai spreken en daar ook gebruik van maakten. Toch heb ik door vertaling en doordat een aantal vrouwen een beetje Engels spraken, korte gesprekken kunnen houden. Veel van de vrouwen hebben al een of twee kinderen, die bij hun ouders wonen. De moeders zien hun kinderen maar af en toe. 
Een avond zijn een teamgenootje en ik naar het huis van een van de medewerksters geweest. Samen met een andere medewerkster van het Tamar Center organiseerde zij een maaltijd waar negen barmeisjes op afkwamen. Na het eten hebben we spelletjes gedaan met de vrouwen. We hebben een erg gezellige avond met hen gehad!       

Kapperzaak van het Tamar Center

In een van de vele bars

Het EO-programma Bestemming Onbekend heeft een aflevering waarin twee meisjes samenwerken met het Tamar Center. Het geeft een goed beeld van hoe het nachtleven in Pattaya eruit ziet. Via deze link kan je de aflevering bekijken: http://gemi.st/14320861